Liblex

Η μεταξοτυπία ανήκει στην κατηγορία της διατυπίας επειδή η μελάνη και τα χρώματα περνούν μέσα από μια ειδική γάζα (αρχικά από μετάξι), τεντωμένη σε τελάρο και επεξεργασμένη για να τυπωθεί η παράσταση, δηλαδή τα σημεία όπου οι πόροι της γάζας είναι ανοικτοί. Τα τελάρα είναι, συνήθως, από ξύλο, ατσάλι, αλουμίνιο ή κράμα μαγνησίου ενώ η γάζα, σήμερα, έχει αντικαταστήσει το μετάξι από νάιλον, πολυεστέρα, ακρυλικό κ.ά, υλικά. Μπορεί να γίνει με τρείς μεθόδους: στένσιλ, γόμμας, φωτομεταφοράς.
Η μέθοδος αυτή έχει τη δυνατότητα να εκτυπώνει σε ποικιλία υλικών και έχει χαμηλό κόστος. Πολλοί καλλιτέχνες την χρησιμοποιούν για την αναπαραγωγή περιορισμένου αριθμού αντιτύπων των έργων τους.

Παρόμια τεχνική ανιχνεύεται στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα. Στην Αγγλία εμφανίστηκαν τελάρα μεταξοτυπίας στα μέσα του 19ου αιώνα.
Στην Ελλάδα, πρώτος ασχολήθηκε ο Θάνος Μακρής στα μέσα του 20ου αιώνα.
Η μεταξοτυπία χρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από πολλούς καλλιτέχνες, κυρίως της ποπ αρτ (Andy Worhol κ.ά.).

• Μεταξοτυπία (2022). Στο: Βικιπαίδεια. Διαθέσιμο από: https://w.wiki/5wNj [Πρόσβαση:14/10/2022].
• Παυλόπουλος, Δ. (2021). Χαρακτική, γραφικές τέχνες˙ ιστορία, τεχνικές, μέθοδοι, γλωσσάρια όρων. Αθήνα: Πεδίο.
• Βλάχος, Γ. (2009). Ιστορική καταγραφή των τεχνικών αναπαραγωγής της εικόνας˙ από την ανακάλυψη της τυπογραφίας (15ος αιώνας) έως το τέλος του 20ού αιώνα [διδακτορική διατριβή]. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας. Διαθέσιμο από: https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/21333

• λεπτό χαρτί
• τύπωμα