Liblex

Ένα ιδιοχαρακτηριστικό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα που μπορεί να ενυπάρχει σε μια οντότητα ή να εισάγεται απ΄ έξω. Συγκρίνοντας την έννοια 'ιδιότητα' με την έννοια 'ιδιοχαρακτηριστικό', η πρώτη περιγράφει τα χαρακτηριστικά ενός αντικειμένου (χρώμα) ενώ η δεύτερη δίνει συμπληρωματικές πληροφορίες για το αντικείμενο (κόκκινο χρώμα). Είναι έννοια που χρησιμοποιείται ευρέως στα πεδίο της Ορολογίας και των ΤΠΕ. Στα μοντέλα αναφοράς βιβλιοθηκων όπως LRM, FRBR κτλ., ιδιοχαρακτηριστικά είναι π.χ. η έκταση, τα δικαιώματα χρήσης, το συγκείμενο χρήσης, η πηγή αναφοράς, η κατηγορία του έργου κ.ά. Ομοίως, στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία και στις οντολογίες, τα ιδιοχαρακτηριστικά αναφέρονται ως τα στοιχεία δεδομένων που περιγράφουν ιδιότητες οντοτήτων, καθώς και ως κατηγορίες δεδομένων στις εφαρμογές βάσεων ορολογικών δεδομένων. Αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης συστημάτων, συλλογών, ορολογικών ή πληροφοριακών πόρων κ.ά.

θεματική κάλυψη συλλογής, μέγεθος συλλογής, χρήση έγκυρων πηγών, ένδειξη κατοχής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας

• ΕΛΟΤ 1445:2014 Αξιολόγηση ορολογικών πόρων – Γενικές έννοιες, αρχές και απαιτήσεις
• ISO 23185:2009 Assessment and benchmarking of terminological resources – General concepts, principles and requirements

• βιβλιογραφικά σημαντικός
• ιδιοχαρακτηριστικό <μοντέλο LRM>
• ιδιοχαρακτηριστικό δεδομένων
• ιδιοχαρακτηριστικό χρηστικότητας
• ιδιότητα
• κατηγορία δεδομένων
• μοντέλο οντοτήτων–σχέσεων
• ουσιώδες σημείο πρόσβασης
• χαρακτηριστικό