Liblex

Η κεντρική ιδέα της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ότι πρόκειται για ένα, περιορισμένο στον χρόνο, μονοπώλιο το οποίο παρέχεται στον δημιουργό προκειμένου να έχει κίνητρο να δημιουργεί πνευματικό έργο. Το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας απαρτίζεται από το οικονομικό και το ηθικό δικαίωμα του δημιουργού. Κάθε ένα από τα δικαιώματα αυτά συνοδεύεται από δέσμες εξουσιών που αποτελούν εκφράσεις του.
Στην ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με την αγγλική, χρησιμοποιείται ο όρος τόσο στον ενικό όσο και στον πληθυντικό αριθμό.

Οι άδειες CreativeCommons για τη δημιουργία παραγώγων έργων αδειοδοτούν τόσο εξουσίες του οικονομικού δικαιώματος, όσο και εξουσίες του ηθικού δικαιώματος και ιδίως την εξουσία ακεραιότητας, εκφράζοντας έτσι τη βούληση του δικαιούχου. [Πηγή:https://el.wikipedia.org/wiki/Creative_Commons].

• Νόμος 2121/1993. Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα. Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (ΦΕΚ 25/Α/4-3-1993). https://opi.gr/vivliothiki/nomos-2121-1993/

• διανοητικό έργο
• δικαίωμα αναπαραγωγής
• δικαίωμα δημόσιας παράστασης
• δικαίωμα διασκευής
• δικαίωμα εκμετάλλευσης
• ηθικό δικαίωμα
• συγγραφικά δικαιώματα (πλ.)