Liblex

Η τεχνική του κρίσιμου περιστατικού μπορεί να χρησιμοποιείται σε ατομικές συνεντεύξεις, σε συνεντεύξεις ομάδων εστίασης ή σε έρευνες. Με αυτήν την τεχνική, ζητείται από τους ερωτηθέντες να ανακαλέσουν στη μνήμη τους ένα συγκεκριμένο γεγονός και να περιγράψουν την εμπειρία και τα συναισθήματα που σχετίζονται με το γεγονός με τον δικό τους τρόπο έκφρασης. Η κριτική για την αξιοπιστία αυτής της τεχνικής εστιάζει στο ότι οι συνεντευξιαζόμενοι υπόκεινται στο φαινόμενο της προκατάληψης της ανάκλησης (η μνήμη είτε παραμορφώνεται από μεταγενέστερες αναμνήσεις είτε απαλείφεται), καθώς και στο ότι μπορεί να μην είναι διατιθέμενοι ή να μην έχουν κίνητρο να παρέχουν λεπτομερείς και ακριβείς πληροφορίες.

Η θεωρία του κρίσιμου περιστατικού αναπτύχθηκε από τον John Flanagan το 1954, στο πλαίσιο του συμπεριφορισμού. Κρίσιμο περιστατικό θεωρήθηκε, αρχικά, ως κάθε ενέργεια που συμβάλλει στην επιτυχία ή στην αποτυχία ενός συγκεκριμένου στόχου. Στη συνέχεια, το εύρος εφαρμογής της έχει διευρυνθεί.

• Flanagan, J. C. (1954). The critical incident technique. Psychological Bulletin, 51(4), 327–358. Διαθέσιμο από: https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037/h0061470 [Πρόσβαση: 24/9/2022].

• έρευνα <μέτρηση>
• συνέντευξη
• χρήστης