Liblex

Στην βελονογραφία η εικόνα χαράσσεται στη μεταλλική πλάκα με την πούντα, μια σκληρή ακίδα (βελόνα) από χάλυβα ή διαμάντι. Η μέθοδος είναι όμοια με τη χάραξη, με τη διαφορά ότι η ανυψωμένη κορυφογραμμή κατά μήκος του αυλακιού δεν ξύνεται ή λιμάρεται. Παραδοσιακά, η πλάκα ήταν χαλκός, αλλά σήμερα χρησιμοποιούνται, συνήθως, οξικό άλας, ψευδάργυρος ή πλεξιγκλάς. Η βελονογραφία είναι ευκολότερη για έναν καλλιτέχνη, επειδή η τεχνική της χρήσης της βελόνας είναι πιο κοντά στη χρήση μολυβιού.

Είναι γνωστή από τον 15ο αιώνα και εισηγητής της θεωρείται ο Άλμπρεχτ Ντίρερ. Στην αρχή συνδυαζόταν με την οξυγραφία για διορθώσεις μετά το οξύ και, στη συνέχεια, εφαρμόστηκε ως αμιγής μέθοδος. Την αξιοποίησε ο Ρέμπραντ σε συνδυασμό με τη γραμμική οξυγραφία. Στην Ελλάδα διαδάχτηκε στην ΑΣΚΤ από τον Γιάννη Κεφαλληνό το 1932.

Τη μέθοδο της βελονογραφίας, σε συνδυασμό με τη γραμμική οξυγραφία, αξιοποίησε στα χαρακτικά του ο Ρέμπραντ.

• Παυλόπουλος, Δ. (2011). Χαρακτική - γραφικές τέχνες˙ ιστορία, τεχνικές, μέθοδοι, γλωσσάρια όρων. 3η έκδ. Αθήνα: Color Network. Διαθέσιμο από: https://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/ARCH422/ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ - ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ.pdf.
• Drypoint (2022). Στο Wikipedia. Διαθέσιμο από: https://en.wikipedia.org/wiki/Drypoint [Πρόσβαση: 23/9/2022].

• βαθυτυπία
• οξυγραφία
• τύπωμα
• χαλκογραφία